حسین خاموش:

یک سال قبل از امروز، ملا احمد شاه دین دوست، والی طالبان برای ولایت غور، به تمام ادارات ملکی در مرکز و ولسوالی‌های آن ولایت دستور داده بود که معاشات دو ماهه همه کارمندان دولتی، بشمول اجیران و شب‌باشان، را به یک حساب بانکی شخصی واریز کنند. کیفر سرپیچی از آن، انفکاک کارمندان از بست‌های کاری بود. این دستور اما تنها برای کارمندان دولتی نبود؛ کسبه‌کاران کوچک و بزرگ که حتی شامل نانوایی‌ها و میوه‌فروشی‌ها روی بازار نیز بودند، مجبور به پرداخت یک مبلغ نامشخص برای تحقق آن دستور بودند. تنها کسانی مستثنی از آن دستور، مجاهدین امارت اسلامی بودند. در شهر فیروزکوه، از طریق سیستم عواید شهرداری در ولسوالی، براساس سهمیه شوراهای انکشافی و در قریه‌جات، بر اساس سهم خانه‌های ملکی، مردم مجبور به پرداخت پول برای امر واجب‌الاجرای یک امیر بودند. توجیه آن دستور، آغاز کار شاهراه غور-هرات عنوان شده بود. چند روز قبل، سر و صدای مبنی بر فرار ملا احمد شاه دین دوست با پول‌های جمع‌آوری شده از مردم در رسانه‌های اجتماعی بلند شد، اما ریاست اطلاعات و فرهنگ غور فوری آن سر و صداها را توطئه مخالفین خواند و از کار شاهراه غور-هرات، مردم غور را اطمینان داد. پس از یک هفته از آن سر و صداها، سرانجام صبح امروز ملا عبدالغنی برادر، در حالی که هیچ جزئیاتی از چگونگی کار، بودجه، مقدار کیلومتر، منبع تأمین‌کننده، نوعیت کار و سایر موارد لازم در افتتاح یک پروژه بزرگ ارائه نکرده بود، آن را افتتاح نمود. که به باور اکثر مردم و کاربران در شبکه‌های اجتماعی، از آن به عنوان یک افتتاح مشکوک یاد می‌شود.

شاهراه غور-هرات، یکی از مهم‌ترین شاهراه‌های افغانستان است که ولایات غربی افغانستان را از طریق مناطق مرکزی به کابل وصل می‌کند و به دلیل خرابی بیش از حد، سال‌های زیادی است که مسافرین در آن مسیر، در اثر حوادث ناشی از خرابی‌های طبیعی، جان‌هایشان را از دست می‌دهند. این شاهراه که اهمیت بسیار فراوانی برای ولایات ذکر شده دارد، در زمان حکومت‌های قبل از طالبان نیز، کار اساسی همواره یکی از دغدغه‌ها و خواست‌های اساسی مردم بود.

 

توئیت