دکلمه شماره 1
یک عمر اگر فدای تو بودم، مرا ببخش
آواره در هوای تو بودم، مرا ببخش
گفتی به من علاقه نداری ولی اگر
من همچنان گدای تو بودم، مرا ببخش
غیر از غمت نبود مرا دین و مذهبی
من بنده ای خدای تو بودم مرا ببخش
با آنهمه جفایت اگر باز هم عزیز
من یار با وفای تو بودم مرا ببخش
یک عمر اگر به هر که رسیدم به هرکجا
گفتم که آشنای تو بودم مرا ببخش
این اتفاق عشق که تقصیر من نبود
بیمار بی دوای تو بودم، مرا ببخش
همدرد دردهای دلم هیچ کس نشد
وقتی که در عزای تو بودم، مرا ببخش
دیدگاه